Parafia św. Jakuba Ap. w Więcławicach Starych - Archidiecezja Krakowska

Witamy w naszej wspólnocie Ojca Tomasza Martynelisa Dominikanina, który wraz z nami dziś czci św. Jakuba i przybliża nam Jego Apostolską posługę, witamy także wszystkich przybyłych na uroczystości odpustowe.

Bóg jest pełen, miłosierdzia i dobroci, przebacza grzechy, cierpliwie czeka na nawrócenie, bo kocha człowieka i chce by każdy był szczęśliwy. Żyjemy w świecie, w którym dobro i zło są tak bardzo zmieszane ze sobą, że przychodzimy do świątyni po pomoc. Pragniemy od Chrystusa otrzymać siłę, aby dobro zwyciężyło.

Zgromadziliśmy się, aby słuchać Bożego słowa i składać Bogu dziękczynienie. To słowo, którego słuchamy każdej niedzieli, jest jak ziarno, które Bóg rzuca w glebę naszych serc, by przemieniało nasze życie. Słuchajmy go uważnie, radośnie dziękujemy za wszystkie obietnice zbawienia. To wszystko, co ogłasza Pismo, spełniło się i spełni się również w naszym życiu, gdy z wiara przyjmiemy także i dzisiaj radosną nowinę o zbawieniu. Często jesteśmy jak niedobra ziemia, a ziarno Bożego słowa nie przemienia nas i nie przynosimy plonu. Przeprośmy Boga za grzechy, bo On ma moc, by uczynić urodzajna rola, abyśmy przynieśli plon dobrego życia.

„Mówię tak, jak mówię, ponieważ to jest moja matka, ta ziemia! To jest moja matka, ta Ojczyzna! To są moi bracia i siostry!”. Tak przejmująco wyrażał swą miłość do Polski św. Jan Paweł II Wielki w 1991 roku w Kielcach, w czasie swojej IV Pielgrzymki do Ojczyzny. W jej trakcie z wielką mocą głosił wszystkim swoim rodakom, że prawdziwą i autentyczną wolność, w wymiarze zarówno indywidualnym, jak i narodowym, można budować jedynie na tym fundamencie, jakim jest Dekalog. Przez całe swe życie święty Papież wiernie służył Bogu, Kościołowi i Polsce, domagając się, aby jej dzieje nigdy nie toczyły się – jak pisał w poemacie Myśląc Ojczyzna… – „przeciw prądowi sumień”.

Chrystus przyszedł pokorny i cichy, a Jego uniżenie przynosi pokój utrudzonym ludzkim sercom. Sprawując Najświętszą Ofiarę, uobecniamy dzieło Chrystusa, który i dzisiaj ukazuje nam źródło prawdziwego zwycięstwa przez swe pokorne wyniszczenie w znaku Chleba. Obciążeni grzechami, stańmy pokornie przed Bogiem, prośmy o przebaczenie, abyśmy mieli udział w zwycięstwie Chrystusa i znaleźli ukojenie dla naszych dusz.

24/2020

25/2020

26/2020

27/2020

28/2020