Parafia św. Jakuba Ap. w Więcławicach Starych - Archidiecezja Krakowska

W przypowieści o talentach Pan doskonale zna swoje sługi, wiedząc o ich uzdolnieniach, przekazuje im swój majątek. Liczy przy tym na to, że obdarowani nie tylko zachowają otrzymane talenty, ale je pomnożą. Tak dzieje się w przypadku dwóch sług, z których pierwszy otrzymał pięć talentów, a drugi – dwa. Trzeci obdarowany jednym talentem, nie zatroszczył się o spodziewane owoce. A czy w naszym życiu rozwijamy powierzone nam talenty? Czy zasłużymy na pochwałę Pana Jezusa? - „Dobrze sługo dobry i wierny...”!

Nie wiemy, kiedy Bóg nas do siebie wezwie. W tym czasie oczekiwania warto dbać o oliwę w swej lampie, jak w przypadku pięciu panien roztropnych, o których słyszeliśmy w dzisiejszej Ewangelii. Bierność w życiu duchowym lub zagłuszanie wewnętrznego pragnienia Boga może doprowadzić do tego, że kiedyś usłyszymy słowa Jezusa do nas skierowane „Zaprawdę powiadam wam, nie znam was”. Czy nasze uczestnictwo we Mszy świętej jest ukierunkowane na obecnego wśród nas Boga - pełne wewnętrznego skupienia i rozmodlenia?

Święty Paweł zwraca dzisiaj uwagę, żeby słowa Bożego nie przyjmować jak słowa ludzkiego, ale „jak słowo Boga, który działa w was wierzących”. Nigdy nie należy łączyć słowa Bożego z tym, który je głosi. To słowo, przyjęte z wiarą, będzie wydawać owoce w naszym życiu.

Przestrzegamy wielu nakazów i zakazów. Jednak żaden z tych przepisów nie jest ważniejszy od „Przykazania Miłości”, które przypomniał apostołom Pan Jezus. Nie chodzi jednak o uczucie ani bezwolne spełnianie czyichś oczekiwań. Kochać to pragnąć dobra zarówno dla drugiej osoby, jak i dla siebie. Niech ten dzisiejszy udział we Mszy św. uzdolni serce każdego z nas do takiej miłości.